Zijn de plaatjes zoals we ze willen zien nog wel de juiste plaatjes

Zijn de plaatjes zoals we ze willen zien nog wel de juiste plaatjes. De mens denkt en leeft in plaatjes. Als we eenmaal een beeld hebben bij iets, dan is dat het beeld en het plaatje wat er aan vast hangt een feit. Het is dan een dusdanig feit dat we er van overtuigd raken dat het zo is. Maar de mens is energie en energie stroomt. Dat betekent dat er geen vaststaande plaatjes kunnen zijn. Toch leven we zo, en lopen we dus regelmatig vast. Omdat we willen vasthouden aan de plaatjes die niet vaststaand zijn.

Hieruit komt direct naar voren waarom de mens zoveel moeite heeft met verandering. Het moeten loslaten van plekken, mensen, bezit, hoe klein ook, betekent dat er iets aan het plaatje veranderd. En daar hebben we moeite mee. Even zo goed hebben we ook moeite met iets wat juist ons leven beter maakt. Dit is immers ook onderworpen aan een plaatje. Het is allemaal wennen voor de mens, op het moment dat er iets aan zijn plaatje veranderd.

Best vreemd eigenlijk dat we hier zoveel moeite mee hebben. Schijnbaar zijn we dan van bepaalde zaken als mens niet op de hoogte. Een ding waar we niet bij stilstaan, is dat we energie zijn. Als we daar wel bewust van zouden zijn, zouden we veel minder met plaatjes in ons hoofd werken. Onze overtuigingen minder star zijn.

Daarnaast bestaan er maatschappelijke plaatjes. Die ons, ongewild, zeggen wij als spiritueel hulpverleners van Nieuwe Tijd, eigenlijk worden opgedrongen. Een van die plaatjes is bijvoorbeeld, je moet naar school. Wie weet is dat iets wat helemaal niet in jouw plaatje past. Elke dag weer ben je er mee in gevecht en voor de buitenwereld lig je dan dwars. Het is toch de normaalste zaak van de wereld naar school gaan? Je hoort dan zelfs dat je een nietsnut bent. Er later niets van je terecht gaat komen. Wie zegt dat? Wie bepaalt dat? Waar hangt dat vanaf of je wel of niets iets voorstelt?

Langzaam aan beginnen we de plaatjes die we eerst als heilige huisjes zagen onder de loep te nemen. Wij van Nieuwe Tijd juichen dit toe. Nog steeds wordt er lacherig gedaan over spiritualiteit. Terwijl het juist datgene is wat de mens zijn spirit, zijn leven, zijn mens zijn en menswaardige manier van gedragen, ten goede komt.

We kunnen niet zonder spiritualiteit, willen we het leven gaan aanschouwen in het juiste plaatje. Vraag je gewoon eens af, zegt een medium van Nieuwe Tijd. Het plaatje van geld verdienen, waar we allemaal in worden gedrild en we de andere plaatjes allemaal vanaf laten hangen. Is dit plaatje juist?

Is het juist dat je door aan dit plaatje te willen voldoen, je jezelf er voor gaat aanpassen? Is dat de bedoeling? Ben jij dan nog wel mens? Of ben je een robot, of misschien wel een slaaf zonder dat je het in de gaten hebt?

Hebben anderen voor ons beslist hoe we moeten leven? In feite wel. Zal het daarom zo zijn, dat we als mens ons afmeten aan wat we bezitten en dat plaatje ons hele leven ons streven is. Omdat ze ons in de tang hebben. Ook al doen ze het voorkomen dat als je niet in staat bent te werken, ze voor jou zorgen!

Maar welk bestaan heb je dan? Is dat dan in de ogen van anderen een armoedig plaatje? Wordt er dan op jou niet een stempel gedrukt. Die kan niets, die telt niet mee. Dit alles is zo langzamerhand een vorm aan gaan nemen, waarbij we als mens vaak niet eens meer weten wat de reden is van ons aardse bestaan.

We zijn zo ver daarvan verwijderd geraakt, dat de natuurlijke wijze van leven, niet eens meer bij ons bekend is. Dat sommige mensen denken dat melk uit een pak komt en verbaasd zijn als je dan aangeeft dat daar een koe voor nodig is. Schijnbaar werken processen zo dat je van het ene uiterste in het andere uiterste moet gaan. Om in het midden uit te komen. We zijn op weg naar het midden, maar helaas nog niet in het nare angstige uiterste beland. We hebben nog een aardige weg te gaan om plaatjes te laten zijn voor wat ze zijn. En het juiste beeld bij ons aardse leven gaan zien.