Sorry, ik heb geen tijd

Sorry, ik heb geen tijd. Je komt iemand tegen, hé wat leuk, hoe is het met jou! Vluchtig worden wat woorden gewisseld en dan zegt de ander, sorry ik heb geen tijd, moet er vandoor, ben al te laat voor een afspraak. De manier waarop we leven, kent een bepaald tempo. Dat tempo wordt mede door onze omgeving bepaald. Waar vroeger de was met de hand werd gedaan, de auto niet voor iedereen was weggelegd, het hele gezin voor een TV zat, hebben we nu overal apparaten voor die ons leven aangenamer maken, en er voor zorgen dat we meer tijd over zouden moeten houden. In de praktijk werkt het anders en heeft de nieuwe manier van leven ook een keerzijde.

Snel, snel snel, ik heb geen tijd
Het tempo van het leven is vele malen sneller geworden. Sommigen hebben moeite dit tempo bij te houden en vallen tussen het wal en het schip. We kiezen als mens voor snelheid, als we iets bedenken, willen we dat het liefst direct, ingegeven door de manier waarop we nu leven en wat we tot onze beschikking hebben.

Vroeger had je de gele gids om een loodgieter te zoeken, nu pak je je telefoon er bij en voor je het weet staat de loodgieter bij je op de stoep. Want ook die weet dat hij snel moet handelen, want als hij het niet doet, doet een ander het wel voor hem.

We rennen onszelf voorbij
Zo zijn we ons zelf vaak, zonder daar bewust van te zijn, aan het voorbij hollen en brengt dat met zich mee dat we zo zijn gaan leven, dat we gewend zijn geraakt dat we niet meer ergens op kunnen wachten, of de tijd er voor nemen. Het moet nu, en het liefst nog gisteren.

Een moordend tempo er op nahouden
Een tempo kan moordend zijn. Koffie wordt niet meer een moment van samen drinken en praten. Koffie is verworden tot een beker uit de muur, die je al lopend richtig trein, of al rijdend in je auto opdrinkt. Want tijd is kostbaar, niets verspillen. De cruciale vraag is, is dit de beste manier om te leven, zodanig dat tijd niet verspild wordt, zoals we er nu naar kijken? Is tijd dat je even niets doet, echt verspilde tijd? Is tijd dat je dingen even moet laten, zodat het de ruimte krijgt om het te laten groeien, echt verspilde tijd?

Samen zijn is geen verspilde tijd
Moet nu ineens aan een reclame denken, waarin de moeder de stekker uit het wifi apparaat trekt en vanuit alle hoeken en gaten kinderen verbaasd naar beneden komen, dan de koffie op tafel zien staan en ze daarna allemaal samen een koffiemoment beleven. Deze reclame is er niet voor niets. We willen als mens de tijd zo nuttig mogelijk gebruiken, maar wel met gevolg dat we niet meer de tijd de tijd geven voor ons te werken. En de tijd nemen voor samenzijn en ontspanning. Ja, we plannen het dan als een afspraak in onze agenda. Dan is het een verplichting en heeft niet een gewenst effect van wat het zou moeten zijn.

Bewust stil staan bij de tijd
Alles valt en staat met je bewust zijn van hoe je je leven leidt. Hoe je omgaat met anderen, en jezelf. Je laten leven door, sluipt er heel snel in. En de huidige maatschappij neigt steeds meer naar geleefd worden. We hebben alle tijd van de wereld, maar ons hoofd heeft daar een totaal ander beeld bij. Als iets moet, dan moet het nu, totaal voorbijgaand of het wel verstandig is dat het nu gebeurt. We denken er niet meer bij en over na. We kunnen zoveel hierdoor kapot maken, door niet bewust stil te staan af en toe, bij onszelf, maar ook bij de tijd. Hoe je jouw tijd die je hier hebt, zelf wilt invullen, in plaats van dat je het laat invullen. Dat we van heel veel gemakken zijn voorzien, en om die reden geen tijd meer hebben.

Achteraf spijt
Spijt komt altijd achteraf, niet goed van te voren hebben nagedacht, of gekeken hebbend of datgene wat er nu gebeurt, of gaande is, wel het juiste voor jezelf is. Dan hebben we spijt, dan balen we er van dat we niet slimmer zijn geweest. Dat we ons ergens in mee hebben laten sleuren wat ons ongelukkig heeft gemaakt. En dat allemaal, omdat we geen geduld meer hebben en we niet kunnen wachten, onszelf de tijd geven om afwegingen te maken. Dan hangen we aan de telefoon, of gaan we chatten met een medium, of een paragnost of het allemaal wel weer goed komt. De vraag die je je dan zelf zou moeten stellen. Is het eigenlijk al goed in mijn eigen leven tot nu toe? Leef ik vanuit mijn eigen tijd of leef ik dat ik nergens tijd voor heb, altijd op de vlucht ben voor mijzelf en om die reden de tijd niet neem.

Je hebt alle tijd
Ieder mens heeft alle tijd van de wereld, jouw tijd moet op nummer één staan. Staat dat er niet, bel of chat dan eens met een medium of paragnost van NieuweTijd om inzichten te krijgen hoe je jouw tijd kunt gaan zien, dat je alle tijd van de wereld hebt.